Het turbulente leven van voormalig bankier Jordan Belfort was zó interessant dat het verfilmd werd onder de iconische naam The Wolf of Wall Street, met Leonardo DiCaprio in de hoofdrol. We kunnen een ontelbaar aantal verhalen over hem schrijven, maar het lot van zijn Nederlandse jacht is toch een van de opmerkelijkste – en komt ook prominent naar voren in de Hollywoodfilm, die werd gefinancierd door de Maleisische massaoplichter Jho Low.

Jordan Belfort

De kapitaalkrachtige man die ooit $ 22 miljoen in 10 seconden verdiende hoefde beslist niet op de kleintjes te letten en in die hoedanigheid besloot hij het jacht te kopen dat voorheen in eigendom was van Coco Chanel en werd gebouwd door de Nederlandse scheepswerf Witsen & Vis uit Alkmaar. Nadat de Frans ontwerpster het jacht verkocht wisselende het enkele keren van naam en eigenaar.

Losbandige chartervakanties

Onder de naam Big Eagle werd de 51 meter lange luxesloep met enige regelmatig gecharterd door de New Yorkse Jordan Belfort. Na enige poos van smeken kon hij het jacht in 1995 eindelijk overnemen voor $ 12 miljoen. Om te beginnen doopte hij haar om tot ‘Nadine’, vernoemd naar zijn vrouwelijke wederhelft, en liet hij direct werkzaamheden verrichtten, zoals het het bovendek verlengen. Op zijn chartervakanties ging het er bont aantoe, maar nu hij de rechtmatige eigenaar kon het feesten pas écht beginnen.

The Wolf of Wall Street

“In die tijd was ze het grootste jacht aan de oostkust”, herinnert Mark Elliott zich, die het schip als matroos erg boeide en later kapitein werd. “Niemand had ooit zoiets gezien.” Nadine stak letterlijk en figuurlijk boven de rest uit met een helikopter, een tender van 10 meter, twee rubberboten, zes jetski’s en ultramoderne duikuitrusting.

Noodlot van Nadine sloeg toe aan de kust van Sardinië

In 1996 ging de kapitein met zijn bemanningen en de hele entourage van 11 op aandringen van Belfort, die verslaafd was aan onder meer quaaludes, morfine en xanax de zee op, maar de storm van 20 knopen die werd ingeschat, ontaardde in een helse storm van 70 knopen met golven die boven de 10 meter uitstaken en keer op keer op de boeg klapte. Het was een hels geweld in het holst van de nacht en luiken en ramen stroomden vol met water.

Wonder boven wonder bleef de machinekamer ongedeerd zodat het stuur bedienbaar bleef, maar deze meevaller mocht niet lang baten. Nadat meerdere reddingspogingen werd afgeblazen vanwege het gevaar van de storm, konden Belfort en zijn meevarenden het gedoemde schip, dat totaal niet leek op die in de film, op het nippertje ontsnappen middels de helikopter op het bovenste dek.

Gelukkig waren er geen slachtoffers en/of doden, maar een zeemansgraf van jacht Nadine bleek onvermijdelijk. Bij zonsopgang zonk het schip op ongeveer 32 kilometer van de kust van Sardinië. Kapitein Mark Elliott werd ronduit gefeliciteerd met zijn afhandeling van het incident en kwam er al met al goed vanaf “De verzekering betaalde meteen uit, want het was de storm van de eeuw”, zegt hij.