Dat de Lamborghini Diablo Jota een bijzondere wagen is staat buiten kijf, maar voor een Duitse familie heeft de wagen ook nog eens een sentimentele waarde. Zoveel waarde zelfs, dat zoonlief van die familie maar liefst 20 jaar spendeerde om de Diablo Jota die zijn vader ooit bezat terug te vinden. En met succes.
Duitse man spendeert 20 jaar om de oude Lamborghini Diablo Jota van zijn vader terug te vinden
Terug naar eind jaren ’90. Vaderlief van de Duitse familie Hess verwezenlijkte een jongensdroom, en kocht bij een rasechte Lamborghini-dealer in het Italiaanse Florence een unieke Lamborghini Diablo Jota, die in 1995 werd gelanceerd. Van de Diablo Jota zijn er wereldwijd ooit slechts 28 gemaakt, en dus had de Duitse familie plotsklaps een uniek staaltje autogeschiedenis in het bezit. Daarbij komt ook nog eens kijken dat dit exemplaar is voorzien van een zeer in het oog springende roze/paarse kleur, met een blauw interieur.
Naarmate de jaren vorderden, raakte de familie, en de vader in het bijzonder, logischerwijs steeds meer gehecht aan het extravagante voertuig. Echter besloot de familie in 2003 om toch afscheid te nemen van hun zo geliefde Lamborghini, om een vastgoeddeal binnen te kunnen halen.
Moritz Hess, de zoon des huizes en in 2003 pas acht jaar oud, was diep bedroefd. Door de jaren bleef het beeld en de herinnering van de Lamborghini hem bij, en dus sloop bij Moritz na jaren langzaamaan de drang om werk te maken van de opsporing van de auto.
20 jaar
Die zoektocht nam uiteindelijk maar liefst 20 jaar in beslag. Hij struinde sociale media en autoblogs af, en liet geen middel onbeproefd om het kostbare bezit dat ooit aan zijn vader toebehoorde terug te vinden. Het gezin resideerde destijds in de Duitse stad Frankfurt, maar na liefst 20 jaar vond Moritz de wagen via via terug in Tottori, een stad in Japan.
Overmand door vreugde probeerde Moritz de wagen terug te winnen, maar na maandenlange onderhandelingen en discussies leek spaak te lopen. Maar uiteindelijk bleek dat de aanhouder, in dit geval Moritz Hess, altijd wint, en hij kreeg het voor elkaar de auto in zijn bezit te krijgen. Hij belde zijn vader en liet hem de auto zien, waardoor zowel vader als zoon instortten van geluk.
Moritz’ vader ging eindelijk weer achter het stuur zitten en er kwamen uiteraard zoveel goede oude herinneringen aan het verleden terug, vergezeld van een gevoel van dankbaarheid voor de toewijding van zijn zoon.
