Rolex is misschien wel ’s werelds meest bekende horlogemerk. Het Zwitserse merk wordt al sinds jaar en dag geassocieerd met kwaliteit, luxe en status. De aanschaf van een Rolex is voor velen van ons dan ook een mijlpaal: het is de beloning voor een zwaarbevochten overwinning of een uiterst bewonderenswaardige prestatie. Toch is het voor veel mensen ook gewoon een statussymbool, met een Rolex koopt men status (zo denkt men). Hierdoor stijgt de vraag naar het ‘kroontje’ en Rolex beantwoord die vraag nu met een prijsverhoging.
Rolex schroeft de prijs op bij de meeste sportmodellen
Rolex heeft in 2019 absoluut goede zaken kunnen doen. Volgens schattingen heeft het merk uit Genève zo’n 1.000.000 horloges verkocht in het afgelopen kalenderjaar. Een forse hoeveelheid, die in potentie nog hoger uit had kunnen vallen, daar de wachtlijsten voor de meest doorgaande Rolex horloges oneindig lang zijn. Een situatie die ervoor zorgt dat Rolex eigenlijk ongehinderd kan spelen met de prijzen, wat op dit moment resulteert in een prijsstijging van 3 tot 6 procent voor de volumemodellen.
Het feit dat Rolex niet kan voldoen aan de vraag, beter gezegd: de vraag niet bij kan benen, heeft altijd vraagtekens opgeroepen. Boze tongen beweren namelijk dat Rolex de productiecapaciteit heeft, maar de daadwerkelijke productie bewust laag houdt, om zo de waarde voor specifieke modellen op te krikken. Of dit waar is, is natuurlijk koffiedik kijken, maar het feit dat er sporadisch een nieuwe Rolex Daytona beschikbaar is en ook doorgaande modellen zoals de Submariner lastig nieuw via een dealer te krijgen zijn, roept beslist vraagtekens op.
Of de consument daadwerkelijk last zal ondervinden van de prijsstijging, dat durven we te betwijfelen. Zeker gezien het feit dat de meeste modellen op de grijze markt al gauw voor het dubbele verkocht worden – en de consument een forse ‘extra’ dus al incalculeren. Bovendien is de vraag zo groot dat deze prijsstijging niet direct merkbaar zal zijn in vraag/aanbod.