Evelyn Adams, manager van een 7-Eleven in New Jersey, kon het haast niet geloven toen ze zag dat ze de loterij had gewonen. In 1985 werd ze in een klap $ 3,9 miljoen rijker. Wat een bofkont, maar daar bleef het niet bij. Pak ‘m beet vier maanden later won ze namelijk $ 1,4 miljoen! Ondanks dat woont ze momenteel in een woonwagenkamp, omdat ze al haar gewonnen prijzen vergokt heeft op speelautomaten.

Twee jackpots binnen vier maanden

Adams was de eerste persoon in de geschiedenis van de New Jersey Lottery die jackpotprijzen van meerdere miljoenen dollars won. De eerste jackpot liet ze jaarlijkse uitbetalen in etappes van $ 218.000, exclusief 20% aan belastingen. Volgens The Sun was de kans op het winnen van de eerste jackpot één op 3,2 miljoen en de kans op het winnen van de tweede prijs één op 5,2 miljoen. In een artikel van de New York Times staat dat medewerkers van de loterij tot de conclusie kwamen dat de kans dat één persoon twee keer in zijn leven de hoogste loterijprijs wint, 1 op ongeveer 17,3 biljoen, ofwel 17.300.000.000.000.

Deels om schulden af ​​​​te lossen en deels om te zorgen dat haar dochter kon gaan studeren, verhoogde ze haar maandelijkse lotto-totaal van $ 25 naar $ 100 en gebruikte het geld om een ​​auto voor zichzelf te kopen, maar ook voor cadeaus voor haar beste vrienden en familieleden. Omdat iedereen in haar woonplaats wist van haar gewonnen jackpots, had ze het gevoel dat ze haar privacy had verloren.

Fouts keuzes, gokverslaving en slechte mensen

Adams besloot om de buurtwinkel te kopen waar ze voorheen werkzaam was, maar verkocht deze later weer. Ook leende ze geld uit, waarvan ze het meeste nooit meer terugzag. Het komt namelijk wel vaker voor dat gloednieuwe miljonairs zich omringen met foute mensen en dan gaat het al gauw goed mis.

Maar het gros van haar gewonnen geld uit de twee jackpots zag Adams verdampen in allerlei gokautomaten in de casino’s van Atlantic City. “Ik heb de Amerikaanse droom bereikt, maar ik ben hem ook kwijtgeraakt. De val was erg moeilijk. Het staat bekend als ‘het dieptepunt”, zei ze indertijd. “Iedereen stak zijn hand uit. Iedereen wilde mijn geld. Ik heb nooit het woord ‘nee’ geleerd.”

Ze heeft spijt van haar beslissing en zegt dat ze inmiddels wel beter weet. Maar ze is en blijft een mens. “Omdat ik me niet meer terug kan in de tijd, moet ik stap voor stap vooruit.” Door haar slechte keuzes en gokverslaving verloor Adams uiteindelijk al haar geld en kwam ze terecht in een woonwagenkamp.